Ik sta in de keuken en ‘vraag’ voor de derde keer aan mijn kleuter op de bank wat ze op haar brood wil. Ik merk dat ik gefrustreerd mijn kaken op elkaar klem omdat ik ook deze derde keer geen antwoord krijg.
“Shit, ik doe het weer”, denk ik.
Wij ouders proberen regelmatig dingen voor elkaar te krijgen waarvan we eigenlijk van te voren al weten dat ze niet gaan lukken.
“Doe je schoenen nou eens aan” is er hier thuis ook zo een. Ik weet namelijk dat ze dat niet gaat doen. Kleuterlief is namelijk een dromertje en erg snel afgeleid, dus eerdat ze haar schoenen überhaupt in haar handen heeft is er alweer iets anders dat haar aandacht heeft getrokken en is ze de genoemde schoenen alweer vergeten. Wat bij haar werkt is haar aan de hand te nemen en samen met haar de schoenen aan trekken ofwel naast haar gaan staan en het haarzelf laten doen. De opdracht ‘Trek je schoenen aan’ is gewoon nog even te hoog gegrepen. Heel logisch, maar toch trap ik er regelmatig in.
Net als het roepen vanuit de keuken. De tv staat aan, het kind heeft veel leukere dingen te doen. Daarnaast blijkt er een ‘vuistregel’ te zijn waar ik op deze momenten (hetzij na drie keer roepen, ik ben wat hardleers) aan moet denken: Spreek je kind aan vanaf een afstand die niet verder is in meters dan de jaren van je kind. Is je schatje drie dan heeft het dus geen zin om van 4 meter afstand te roepen want het komt gewoonweg niet binnen. Het zijn juist die kleine tips die even handig zijn om te weten, en die het frustratieniveau kunnen laten dalen.
Consequent zijn is er ook zo een, een (wijd) open deur, maar toch. Ik merk zelf hoe lastig echt consequent zijn soms is en hoe het af en toe tegen je eigen ‘natuur’ in kan gaan.
Ik ben namelijk een tikje chaotisch dus erg consequent zijn naar mijn kinderen is soms een beetje buiten mijn ‘comfortzone’ stappen. En toch blijkt dat consequent reageren de beste aanpak is, ook bij ‘die van mij’. Ze weten waar ze aan toe zijn, weten wat jij van hen verwacht en wat zij van jou mogen verwachten en uiteindelijk is de uitkomst daarvan over het algemeen de soepelste weg.
Wil niet zeggen dat consequent hetzelfde als ‘strikt’ is hoor, ik ben helemaal voor ‘de uitzondering op de regel’ I love uitzonderingen, en mijn kinderen ook;)
No Comments