Bloot

Het is middenin de zomer, prachtig weer. We zitten gezellig met een groep ouders en kinderen op het strandje bij de plas en iedereen loopt rond in badkleding.
Er rent poedeltjenaakt een kind langs ons kleedje van een jaar of 5 à 6. Ik merk dat mijn ogen op zoek gaan naar of er een ouder in de buurt is.
Ik verbaas me over mijn reactie, dat ik dus eigenlijk wil dat er iets ‘gedaan’ wordt aan dit blote kindje.
Maar waarom? Ik ben helemaal niet preuts. Ik ben vrij opgevoed; niet dat je overal naakt moet rondrennen, maar wel dat bloot gewoon is. Dat als je bijvoorbeeld na het sporten gaat douchen je daar niet voor hoeft te schamen.

Toch vind ik dat je kinderen eigenlijk niet in het openbaar in hun niksie moet laten lopen. Mijn reactie kwam meer voort uit een ‘beschermend’ gevoel.
Ik denk dat dat wellicht een beetje beroepsdeformatie is. Ik weet namelijk vanuit mijn werk dat er écht een hele hoop gekken zijn die het op kinderen hebben voorzien. Niet alleen maar op televisie, ook waarschijnlijk bij jou in de wijk.

Maar wacht, als ik iets als boodschap zou willen meegeven dan is het dat je niet vanuit angst moet leven. Dat houdt de nare dingen niet buiten de deur, maar zorgt er juist voor dat ze in je hart en je hoofd gaan zitten…
Wat ik er wél mee wil zeggen is dat het verstandig zou kunnen zijn om het ergens in je achterhoofd mee te nemen, als het bijvoorbeeld gaat om een onderwerp als je kindje naakt rond laten rennen op openbare plekken.

Dat is nog niet altijd gemakkelijk want de meeste kinderen vinden naakt nu eenmaal heerlijk. En kinderen kennen weinig of geen schaamte dus denken daar ook nog niet erg over na (gelukkig maar). Zo stond het meisje van een vriendin van me uitgebreid voor me ‘de blote billendans’ te doen. Geweldig!

Een belangrijke boodschap die je je kinderen al vroeg mee kunt geven is dat hun lijf van hen is. Papa en mama moeten soms (zo denk ik erover) een zalfje of een pilletje geven als het écht nodig is, maar verder mogen zij bepalen over hun lichaam. Als ze geen knuffel of kus willen geven zou ik dat nooit dwingen! Ook niet bij papa, mama, opa of oma. Zo leren ze dat hun lijf van hen is. Dat zij kunnen en mogen aangeven als zij iets niet willen voor dat lijf, en dat dat dan ook oké is.

Onze kleine is momenteel een streaker; ze vindt het heerlijk in haar blote kont. Ik probeer dat te ‘normaliseren’ door te zeggen dat ze dat bij ons best mag doen, maar als er mensen op visite zijn niet. Dat niet iedereen haar billen hoeft te zien omdat die van haar zijn. Als voorbeeld zei ik “Het zou toch ook wat zijn als de buurman in zijn blote kont hier binnen zou komen lopen.” Ze scháterde het uit en ik heb de blote kont van de buurman regelmatig terug horen komen als ik zei “liefie, onderbroek aan!”

Mijn idee is: lach met ze, wees vrij met ze, maar leer ze al vroeg dat hun lijf van henzelf is. Kinderen die dat niet of te laat mee krijgen zijn kwetsbaarder in deze, soms rare wereld.
De Kinder- en Opvoedcoach is een praktijk voor coaching en training van kinderen, jongeren en ouders.
Samen jezelf worden, elke levensfase een uitdaging!