Merk je ook aan jezelf dat je lontje steeds korter wordt? Irriteer je je in het verkeer? Aan die slome kassière? Kun je geen “Ikwilikwilikwíííl” meer horen van je kinderen of je partner?
Er wordt nogal wat verwacht van ouders tegenwoordig. Dus het is niet vreemd dat onze stresslevels soms tegen het plafond schieten.
– Je ‘moet’ een baan hebben (en dan nog graag één die aardig betaalt ja),
– er voor je wederhelft/ je gezin/ je familie/ je vrienden zijn,
– gezond leven (dat probeer je althans),
– sporten,
– genieten móet ook,
– 2.3 kinderen hebben natuurlijk
– en die dan nog graag als goede volwassenen afleveren, alsjeblieft dankjewel.
Dan is je hoofd koel houden soms verdomde lastig.
Hier wat tips die mij altijd helpen op het moment dat ik merk dat de stoom chronisch uit mijn oren aan het komen is:
– Plan af en toe een dag in voor jezelf. Niet thuis, maar even in een andere omgeving en het liefst helemaal alleen. Zodat je de hele dag niets moet en je gewoon kunt doen wat jij wilt. Naar de sauna, het strand, het park, een dagje vissen (voor de mannen onder ons), in je uppie ergens lekker lunchen of naar de bios gaan. Even ALLEEN en alleen voor jou!
– Doe iets buiten je comfortzone. Als je iets doet wat je normaal niet zou doen, dan merk je hoeveel mogelijkheden de wereld eigenlijk nog voor jou heeft. Dat geeft ruimte, energie en helpt je weer beter te relativeren.
– Beweeg! Bewegen zet dingen ‘in gang’. Door te bewegen raak je je spanning kwijt en maak je niet alleen je lijf, maar ook je hoofd soepeler. En nee, je hoeft niet geweldig te kunnen hardlopen. Een wandeling, zwemmen een stuk fietsen of een goede vrijpartij doen het ook!
– Weer even kind zijn. Samen gek doen, stoeien, zandkastelen bouwen, jezelf helemaal ranzig maken in de modder of dansen in de regen. Het kan zo heerlijk verhelderend werken en je zo’n vrij gevoel geven als je jezelf toe staat je weer eens als een kind te gedragen. Even een tijdje niet te denken met je ‘volwassen hoofd’ dat vaak vol met “maar-en” zit (“Maar dan worden we vies/nat/raar gevonden/verkouden”).
Jonge kinderen twijfelen niet als ze een plas water zien, die springen er gewoon in. Pas als wij ze leren dat je dan ‘misschien wel vies wordt’ gaan kinderen hierover nadenken. Gewoon doen dus!
– En last but not least… Ik zag pas een mooie ‘om-denk quote’: “Neem het leven niet te serieus, je overleeft het toch niet”. En zo is het. Probeer het leven en ook jezelf niet al te serieus te nemen. Met een korreltje zout is alles namelijk beter te behappen. En, laten we eerlijk zijn, een hoop dingen zijn eigenlijk niet zo zwaar als wij ze maken, toch? Hoeveel dingen moeten nu écht als je er heel goed over na denkt?
Succes. Laat je het me weten als het gelukt is?
Mocht jij, je partner of je gezin een duwtje in de goede richting kunnen gebruiken? Aarzel niet. Neem contact op met:
De Kinder- en Opvoedcoach is een praktijk voor coaching en training voor kinderen, jongeren en hun ouders met als missie meer gelukkige gezinnen in dit kikkerlandje te krijgen. Meer weten? Vul het contactformulier in op:
www.dekinderenopvoedcoach.nl
No Comments